Душа баліць небезпрычынна —
Як жыць? Як ратавацца мне?
Тады я гэты боль няспынны
Таплю, як многія, ў віне.
І цешыцца душа жывая,
Што ў алкаголі боль прытух.
Назаўтра боль мой усплывае
І з новай сілай раніць дух.
Цяпер мяняецца ўсё крута,
Я пасля п’янкі ледзь жывы,
Бо дадаецца да пакутаў
Душы маёй, боль галавы.
Пакуты, боль душы, нягоды,
Віно, з пахмелля галава...
Клін клінам выб’еш не заўсёды —
Быў клін адзін, а стала два.