Што ж, настае мой час расплаты,
А спадзявалася — міне.
З мінулага падзеі, даты,
Усё ж падсцераглі мяне.
Падцікавалі перад ноччу
Грахі, памылкі розных год.
А мне здавалася — праскочу,
Ды не! Я — мыш, а час, ён — кот.
А дзе вы бачылі ці чулі,
Каб ад ката ды збегла мыш?..
Вастрэй адчуў — жыццё не гулі,
Напрыканцы якога — крыж.