О красавік!
Краса прыроды!
Бывай, зімовы доўгі сон!
Зноў птушак з выраю —
чароды
Пад крык узрушаных варон.
П’юць сонца гоні без ашчады,
Вунь і пралескі зацвілі.
Гудуць пасля зімы-асады
На вербах пчолкі і чмялі.
Усё прыход вясны святкуе,
Ўсе дачакаліся цяпла.
Жыццё прачнулася, пульсуе,
Прырода-маці ажыла.