Мясцін у нас прыгожых многа,
З маленства сэрцам іх люблю.
Лагойшчына — бліжэй да Бога
За ўсю раўнінную зямлю.
Мой край — пагоркамі багаты,
Чаруе кожны закуток.
Аблокі лашчыць лес кашлаты,
Яліны поруць Богу ў бок.
Малым — свядома і даросла
З’яднаўся з гэтаю зямлёй.
Дагэтуль мару тут узнёсла
I плачу сэрца глыбінёй.