Мяне складана й вопытнаму воку
Ў тусовачнай заўважыць мітусні.
І не таму, што дзесь стаю я збоку,
Ў бывалага тусоўшчыка ў цяні.
Мяне няма тут —
вось у гэтым справа,
Самаўлюбёнасцю не хворы я.
Сярод самацікавых — нецікава,
Сям’я без аднадумства — не сям’я.
Таму вачэй няшчырых пазбягаю
І еду да вясковай чысціні,
Да рэчкі,
Луга,
Поля,
Бору,
Гаю,
Дзе лепшыя прайшлі гады і дні.