Мяне на досвітку вітае
Лес гасцінны.
Птушыны спеў, зямля святая,
Мае мясціны.
Я рады пахам, успамінам,
Гарэзе-промню.
Я казкі гэтых гушчарынаў
З маленства помню.
Я бег малым у пушчы-далі
Аж да Псігуркі
Баравічкі тады гулялі
Са мной у жмуркі.
О гэты цуд рудагаловы
Напатканы!
Прад імі біць паклон гатовы
Не без пашаны.
Прад кожным я спіну згінаю,
Бяру без спешкі.
Але й лісічкі не мінаю
І сыраежкі.