Шмат у нас заняткаў ёсць,
Абавязкаў —
Хобі,
Праца.
Лета ж — як жаданы госць,
З ім бы век не расставацца.
Шаўкавее сенажаць —
І бяжыш, як закаханы,
Лугавыя краскі рваць,
Непаўторны цуд духмяны.
Быццам увабраў букет
Колер прыгажунь-вясёлак.
Пахне мёдам ліпы цвет
І хвалюе, вабіць пчолак.
Між чароўнай любаты
Як не крыкнуць на паўсвета:
— Ну чаму ж так мала ты
Цешыш нас сабою, лета?