Я у сэрцы нёс
Шалянца агонь.
І імчаў мой лёс,
Як у мыле конь.
Супрацьлома іх,
Свой знаходзіў лом.
Маналіт інтрыг
Прабіваў ілбом.
Ёсць душы святло,
Ім багаты я,
Хоць плятуць сіло
«Памагатыя».
Сёння конь мой — лёс,
Ох, прытомлены,
Ох, прытомлены,
Ды не зломлены.
І таму прыўжвар
Ад магільных пліт
Так, каб час у твар —
Іскры з-пад капыт.