Бядую, як сказалі б, задарма,
На роўным месцы
гурбякі шукаю.
Прыйшла зіма,
а радасці няма,
Камяк пакутаў
з болем палыкаю.
Для большасці зіма —
жаданы госць,
Забаў, цікавых святаў
мноства дорыць.
Вакол бялютка, чыста —
прыгажосць,
Рухавасць, гамана —
мароз бадзёрыць.
А дрэвы ў белых футрах —
безліч іх,
І кожнае снягуркай выглядае.
А ясны дзень —
як малады жаніх,
А ранічка — нявеста маладая.
Чаму ж ты для мяне,
зіма — бяда?
Я мушу паўтарацца —
слова ў слова:
Бяздомных, безпрытульных мне шкада —
Люблю зіму і не —
адначасова.