Карысна паглядзецца
ў люстра часу,
Не бойцеся —
люстэрка не крывое.
Яно спаўна праявіць
сутнасць нашу
І не дадасць нам
зло й дабро чужое.
У люстры часу —
лёсаў нашых хвалі,
То ўверх, то ўніз —
мы ім па-свойму спадчым.
Калі ў пясок
мы галаву хавалі,
Замест яе
Другое месца бачым.
Ў жыцці мы вытыркаем
спраў параднасць,
Наш, гонару мундзір —
на нас прылюдна.
Але й памкненняў нашых
Непрыгляднасць
Ў люстэрку часу
знойдзем мы паўсюдна.
Душы усмешку
й жорсткасці грымасу
Мы клалі
Ў завірусе дзён на шалі.
О, каб мы зазіралі
ў люстра часу,
У нейкі час
сябе б там не пазналі.
Прыйшлі мы не святымі
ў свет наш Боскі.
І ўсё-ткі сэрца
святасцю жывое...
Папраўце на хаду
хаця б прычоскі —
Не бойцеся,
Люстэрка не крывое.