Гады жыцця знікаюць за плячыма,
Падзей мінулых не пералічу.
Я да цябе, маленькая Радзіма,
На крылах светлай памяці лячу.
Пад родным небам сэрца спадзяецца,
Што і ў жыцці сучасным казка ёсць —
А раптам мне маленства адгукнецца.
А раптам тут сустрэну маладосць.
Я з-за мяжы не прагну анічога,
За ўсё удзячны бацькаўшчыне я.
Стаю, як сын, ля роднага парога
Перад табой Лагойшчына мая.