Я балюча шкадую,
што не чарадзей,
Што жыццё пражываю
амаль без карысці.
Я рабіў бы выключна
дабро для людзей,
Каб, з жыцця адыходзячы,
локці не грызці.
Час над светам ляцеў,
нібы птах без крыла,
Час стагнаў і крывавіў,
залізваў ён раны.
Горы, гмахі, завалы ―
натворана зла,
Моры слёз налілося,
крыві акіяны.
Чалавецтву чамусьці
была «не з рукі»
Поўніць мірам і згодай
жыццёвую чашу.
Не!.. З мячом і пажарам
яно праз вякі
Ваяўніча дайшло
аж да нашага часу.
Я чароўную сілу
спаўна б скарыстаў,
Не стаміўся б пра ўсіх
катаваных маліцца.
Я зрабіў бы, каб кожны
загінуты ўстаў
З Куліковага поля,
З Барадзінскай зямліцы.
Я наўсцяж расхінуў бы
заслону часоў,
Я спыніў бы трагедый
крывавыя плыні.
Не было бы
арыйска-каўказскіх вусоў,
Ленінградскай блакады,
зруйнаванай Хатыні.
Не было бы заўчасных,
гвалтоўных смярцей
І канцлагераў ―
жах гэты нечалавечы.
Не глыталі б мужчын
і жанчын,
і дзяцей ―
Незлічоных ахвяр
ненажэрныя печы.
Я ў мінулае
толькі б аднойчы не лез,
Ўсё б пакінуў
на тым самым месцы злачасным ―
Не змяніў, не крануў бы
Нюрнбергскі працэс
Як урок еўрапейскім
«арыйцам» сучасным.
Я б дазволіў і людзям
раскрыць сцяты рот,
Каб сваім меркаванням
далі яны волю.
Хіба ж можа адзін,
аж за цэлы народ,
Быць больш мудрым
і не памыляцца ніколі.
Гэта ён, той «адзін», ―
помнік быў пры жыцці,
А пад ім «пастамент» ―
і народ, і свабода.
Ён быў здольны
і чорнае ў белым знайсці ―
І народ шматмільённы
стаў «вораг народа».
Штучна ўтвораных
жудасных бед не злічыць,
Ў сэрца б’ецца бяда
за бядою набатам.
Колькі болю і ран ―
іх бы ўсе залячыць...
Я б надзейна найперш
закілзаў мірны атам.
Я б вярнуў да жыцця тых,
хто ноччу і днём
Нам жыццё ратаваў,
ратаваў чалавецтва.
Тых, хто радыяцыйным
нябачным агнём
Быў бязлітасна спален,
зменшыўшы бедства.
Жыватворным цяплом
чараўніцтва свайго
Я б здароўе вярнуў
без віны вінаватым.
Я б узвёў саркафаг,
каб не збег з-пад яго
Аніводзін!
Людской безадказнасці атам.
Я б сцішаў землятрусы
нябачнай рукой,
Каб яны нам здаваліся
лёгкімі снамі.
Я бы меншыў да хвалі
ласкавай марской
Акіянскія жахі ―
забойцы-цунамі.
Я б глухім слых вярнуў,
а аслеплым бы ― зрок,
Я б скалечаных ―
хутка паставіў на ногі.
Я б усім!
Я б усім!
Я б усім дапамог!
Вы ж не супраць,
каб мары спаўняліся, Богі?
2016