Паэт я не настолькі дасканалы,
Каб прысвяціць сучаснасці радкі.
Дый сам я не сучасны, а адсталы,
Я толькі у мінулым гаваркі.
Я пра яго пішу,
няхай не складна,
Затое святамовай тых часоў.
Не разразаю повязь безаглядна
З мінулым вастрынёй сучасных слоў.
Я ведаю —
Пішу я нецікава
Для тых, хто ў новым часе на куце.
Але ж, ад году ў год,
ад веку ў век атава
З мінулагодніх каранёў расце.