Праз уласны мой лёс,
праз уласнае «я»,
Праз грамадства грахоўна-прачыстае,
Пралягае складаная
творчасць мая,
Паэтычная і жывапісная.
На душы —
Самых розных пачуццяў гара,
«За» да «супраць»
нярэдка хінулася,
Не крычаў я,
дзе трэба й не трэба «ура!»,
Але й «ганьба», дзе трэба
ледзь чулася.
Каб натхненне душы
не ўдавіла сіло —
Ў словах — сэнс,
але лепш — двухсэнсоўе.
І маўчанне —
Далёка не згодай было,
Не маўчала маё й міжрадкоўе.