Я нарадзіўся
не ў сталіцы,
Сярод рэклам крыклівых,
А ў вёсачцы,
якая сніцца.
Сярод лясоў шумлівых,
Сярод бароў дзіўнагамонных,
Сярод лугоў квяцістых,
Пад шатамі
нябёс бяздонных,
Каля крыніц празрыстых.
Тут пах хваёвы і сунічны,
Птушыныя рулады.
Я ж мушу жыць
жыццём сталічным,
Між мітусні і чаду.