Хоць будзь набожным,
Хоць бязбожным,
Хоць з самай светлай галавой,
Ва ўсе часы стаіць за кожным
ЯНА з навостранай касой.
І прадчуванне з ёй сустрэчы
Нам пры жыцці настрой псуе.
Як ад дурноты чалавечай,
He ўратавацца ад яе.
І што?
Крычаць: — Ратуйце, людзі?!
He дапаможа — лепей так:
ЯНА — за горла,
Вы — за грудзі,
ЯНА — з касой,
А вы — ў «пятак».
А ўцёкі будуць марнай працай,
Ёй плюнуць — нас дагнаць, злавіць.
Галоўнае — не азірацца,
Няхай сабе з касой стаіць.