Я адзін, у хаце ціха,
Ноч, аконнай рамы крыж.
За шпалерамі мышыха
Шапаціць, а, можа, мыш?
Ёсць жа і ў мышэй «жанчыны»,
Як адвеку ёсць у нас.
Без ніякае прычыны
Я не сплю, хоць позні час.
Асабліва у бяссонне
Повязь з думкамі не рву.
І не выключэнне сёння —
Глупства лезе ў галаву.
Так ці не, а сон на смарку,
Ўпадабляюся саве.
А ці не кульнуць мне чарку?
Для надзейнасці і дзве.