Прымае душ глеба,
Клубяцца папары.
Май, рэшатам неба
Працэджвае хмары.
Кудлацінка гаю
Забегла на поле,
Паказвае маю
Зялёнае голле.
Кусты ў задуменні
Схілілі галовы.
Ды дожджык вясенні
Кароткі, часовы.
І вось ужо сонейка
П’юць далягляды.
І вычурна, тоненька
Жаўрук тчэ рулады.
Вясна пастаралася —
Ненадзівіцца.
Прырода прыбралася,
Як маладзіца.
Расчысціла рэчанька
Смецця запруды.
Наперадзе лецейка
Й новыя цуды.