Мне, чытач, твой прысуд
Будзе бачыцца ў сне...
Не, не здзейснiўся цуд —
Я адстаўлены ў кут...
Не чытайце мяне.
Засмучае душу —
Пошласць, кроў у цане.
Я ж — пра мову пiшу,
Боль у сэрцы нашу...
Не чытайце мяне.
Я пiшу пра зямлю
I пра пот на спiне.
Я Радзiму люблю,
Я ў пакутах не сплю...
Не чытайце мяне.
Можа, ўнукаў — Пегас
На ляту не мiне?..
Пройдзе эра каўбас,
Прыйдзе творчасцi час —
Прачытаюць мяне.