Душы быць вечнай?
Не дай Бог!
Больш лютай кары не бывала.
Пасляжыццёвы некралог
Ёй пры жыцці жыццё складала.
«Ты адпакутвала свой час
Аддана — разам з грэшным целам.
За годам год,
За разам раз,
Прымала ўсё і ўся ад нас,
Ўвесь боль, хоць адпачыць хацела.
Хай цела у зямлі ляжыць,
Яму нішто не дапаможа.
Ты б не змагла без болю жыць,
Засні і ты пад ласкай Божай».