У вёсак — жыцця надвячорак,
І лёс — аднаддзён-матылькоў —
Удоўствуе кожны падворак,
І вочы адвыклі ад зорак,
Не чуецца цокат падкоў.
Карова рыкае ў мінулым,
Браханне сабак — дзе-нідзе.
Не выбарачна, а агулам
Спусценне па вёсках брыдзе.
Ні моладзі, ні цверазення,
Гармонік нідзе не пачуць.
Старыя ссыхаюць карэнні
І парасткі з іх не растуць.
Штодзённа крутыя замесы,
Камяк — не глынуць, повен рот...
Напісанае — «не для прэсы»,
Для прэсы — ўсё наадварот.