А я нічога не баюся,
Вось толькі аднаго —
Таго,
Што ў лёсе Беларусі,
Чыім быць сынам ганаруся,
Не застанецца нічагусі
Ад лёсу ад майго.
Што лёс мой
Згіне пустацветам,
Бы ў чэраве дзіця.
Не думаць
Не магу аб гэтым
Цяпер,
Ў адзін канец з білетам,
Напрыканцы жыцця.
Быць ці не быць? —
Лягло на шалі,
І спадчына мая...
Што я!
І да мяне знікалі,
Хто ў працы век свой векавалі,
Не горшыя, чым я.