Дапамагаць мне, Бог, дапамажы
Тым, хто не пражыве без дапамогі,
Хто між жыццём і смерцю на мяжы,
Бяздомнікам, сябрам чацвераногім.
Пра іх пісаў, пішу і буду зноў
Пісаць, крычаць душой сваёй і словам.
Ды і пра нас, як мы сваіх сяброў
Бяздушна адштурхнулі, безгалова.
Чужое нам баліць усё радзей,
Гаротнікі вакол — не наша справа,
Калі дзяржава, кажуць, між падзей
Не заўважае ні старых людзей,
І ні жывёлін — хворая дзяржава.