Калі ёсць за грахі прабачэнне
Ад людзей,
Ад зямлі,
Ад нябёс,
Не прыму я яго,
не агучу маленне
За душы ратаванне, за лёс.
Лёгка ласкай чужой захінуцца.
Пакаяннем напоўніўшы рот.
Прабачэнне прыняўшы,
грахі застануцца,
Лепш было бы ўсё наадварот.
Душы шчырыя ёсць,
Ёсць і тыя,
Для каго ў Храм сцязя, як шаша.
У царкву я іду
і на святы святыя,
А часцей — калі просіць душа.