Жыццю я болей аддаваў, чым браў
І ўсё-ткі менш, чым даць мог — вінаваты.
У маладосці больш забаў, чым спраў,
Адсюль і дызбаланс, і часу страты.
Гарбатасць набылі б гады мае,
Каб праца, праца, без прасвету, цугам,
Бо толькі конь ўсе сілы аддае,
Каб капыты адкінуць побач з плугам.
Ніхто не ставіць па каню свячу,
Калі ж кульнуся я, па мне паставяць.
Шмат сіл аддаў жыццю, больш не хачу,
Мне ж трэба па сабе памінкі справіць.