Садзіў я бульбу пад рыдлёўку,
А некалі — з канём.
Цяпер каня й за сторублёўку
Не знойдзеш днём з агнём.
Мяняю пляц напераменку,
А вынік — вер не вер:
Садзіў насенку — і насенку
Выкапваю цяпер.
Ў няўдачах ні пры чым насенне,
Што я кладу ў раллю.
Няма каровак, і ўгнаенне
Не ўтлушчвае зямлю.
І ўсё ж жыву я не ў адчаі,
А з горам напалам.
Хто вінаваты ў неўраджаі —
Ці конь, ці гной, ці сам?