Месяца святло
На начной вадзе
Ззяе, як вясло,
Цемра прэч ідзе.
Соннай рэчкі плыць
Пад лазы кустом,
Зноў казыча лінь
Залатым хвастом.
Пэўна, ў ліня жор,
Не да сну яму.
Рупіцца й бабёр,
Перажыў зіму.
А на глыбіне
Сом ляноціцца.
Хтосьці спіць,
Хтось не —
Ноч пяшчоціцца.