Што сёння раніцай зраблю найперш? —
У думках сам з сабой вяду бяседу.—
Заместа снедання складу лірычны верш,
А потым верш складу замест абеду.
А што з вячэрай? Дам і ёй адбой.
Не да яды — займуся творчай справай.
Такі вось суд наладжу над сабой,
І буду жыць адной духоўнай стравай.
А ноччу ўсім паэтам не да сну —
І мы ўсю ноч не будзем спаць з Пегасам.
А ранкам... ранкам «ногі працягну».
Няўжо памру? О-о! Ну яго з Парнасам!
Не, раніцай насмажу сала я,
Абедаць буду і вячэраць потым.
Хай байкамі сілкуюць салаўя,
Але і ён галодны згубіць ноты.