«Па Даўгінаўскім гасцінцы» —
Я чытаю у Купалы...
Я на кожнай тут вярсцінцы
Драў падэшвы —
хлопча мáлы.
Як жа мне
ўсё тут знаёма —
І Здарэння непралаз,
І хады няблізкай стома,
І заплечны груз штораз.
Па слядах Купалы крочыў
На пятнаццаць год пазней.
Ў дождж,
У спёку,
Днём
І ўночы,
Шмат гадоў і безліч дней.
У Карпілаўцы, бывала,
Дзе і жыў Ядвігін Ш.,
Часцяком гасціў Купала —
Зналася з душой душа.
Знакамітыя прысады...
Джгаў між імі
я не раз.
Хтосьці знішчыў без ашчады
Гэта дзіва...
Можа, й час.
Векапомны шлях той годны
Паўз малой радзімы лёт,
У Карпілаўцы дзе роднай
Й нарадзіцца даў мне Бог.
Я і сёння
ў вёску еду,
Шлях Даўгінаўскі —
шаша.
Чую, як вядзе бяседу
З песняром Ядвігін Ш.