Па моры часу
праплывае кожны
Сваёй,
Пакуль нязведанай дарогай.
Хто з поўнаю душою,
хто — парожні,
Хто сам,
А хтосьці з нечай дапамогай.
О мора часу,
без канца, без краю,
Гудуць выпрабаванняў хвалі
Пенна.
Пад ветразем
Надзеі ці адчаю,
Ў адным напрамку
мы плывём нязменна.
Адзначыць час не ўсіх
вышэйшай пробай —
Палохалі ўсіх
водныя арэлі,
Пакутваў хтосьці
ад марской хваробы,
Кагосьці сустракалі
рыфы, мелі.
Вятры зласліва
ўсебакова дзьмулі,
Студзілі зімы,
Апякалі леты.
А колькіх хвалі лёсу
Паглынулі,
Шматлікіх тых,
хто не даплыў да мэты.
Камусьці —
Даставаўся лёс-пакутнік,
Хтось іншых ратаваў,
Нібыта Ной.
У кожнага —
Бермудскі свой трохкутнік,
У кожнага
дзявяты вал быў свой.