Нібы вясной, па белым бэзе,
«Падвесяліўшы» галаву,
Па нерушы — свяжуткім снезе,
Бег да цябе «на рандэву».
Я дакрануўся сэрцам шчырым
Да палкай шчырасці тваёй.
Мае сляды ляглі пункцірам
На снезе, між табой і мной.
О гэта сцежка снегавая,
Хутчэй бы новы снег, хутчэй!
Ён мой начны візіт схавае
Ад зацікаўленых вачэй.