У бездані пачуццяў
тонуць людзі —
Эмоцый мора,
нервы — вогнесплаў.
Хто ў радасці пяшчоціцца,
А хтось па вушы ў брудзе,
Якому й сам запасіцца спрыяў.
Эмоцыі,
Пачуцці,
Хваляванні...
Як цяжка з вамі
нам адольваць час.
Але й без вас збяднелі б мы,
Не ведалі б кахання,
Хоць, праўда, й злыдняў
не было б без вас.
Без солі і яда
не дужа есца...
Дык я нам жыць —
з пачуццямі ці не?
Пачуцці неабходныя
Да часу і да месца.
І не да месца ў пэўны час —
па мне.