Пачуцці — уладар
І мой, і ўсіх учынкаў,
Яны — кіроўцы
самых дзёрзкіх мар.
Яны і мной кіруюць
свавольна, безупынку —
Дык што?
Я сам сябе не уладар?
Выходзіць так...
Адкінем крыўды позу,
У нас, апроч пачуццяў, ёсць яшчэ
Надзейны,
Непахісны,
Безкампрамісны розум,
Што ісцінай па ўсім
з пляча сячэ.
Свяжо паданне...
Ды яно — памылка,
Не той мы прыклад выбралі,
Не той.
І розум у пачуццяў,
як кажуць, на пасылках,
Яшчэ бывае й горай —
пад пятой.