Лічыць сябе паэтам
Ніхто не даў правы.
Я думаю аб гэтым,
Пакуль яшчэ жывы.
Паэт я саматканы,
Баліць гэта, гняце.
Мой меч пакуль драўляны
Й пытальнік на шчыце.
І доўжыцца, муштруе
Маё гэта «пакуль».
Пішу, пішу, пішу я,
Каб знікнуў з твораў нуль.
Тады я буду годны,
Калі адчую сам,
Што верш мой неабходны
Штодзённа чытачам.
Ну а пакуль бяссонна,
Напружана пішу.
І ў кожны твор надзённы
Ўкладаю я душу.