Лета — мая аддушына,
Дні для мяне, як святы.
Летам душу загушквае
Святасць бацькоўскай хаты.
Летам — нібыта з выраю
У вёску маё вяртанне,
У Карпілаўку мілую,
Жыць без якой каранне.
Тут я душу распутваю,
Горада тут не чую.
Тут я душой пакутую,
Тут я душой святкую.