беларуская электронная бібліятэка
заснаваная ў 1996
Ў вуллі́ хоць трутнямі яны,
Ды першыя да мёду ў соты.
Яны ля пана — ўсе паны,
Угодніцкія рыфмаплёты.
Да сэрца трутні пчаляру,
Не джаляцца, хоць іх не мала.
А пчолы і гаспадару,
Бывае, не шкадуюць джала.
© Беларуская Палічка // пры выкарыстаньні матэрыялаў спасылка на Беларускую Палічку абавязковая