Вакол мяне — славутая
Славянская сям’я.
Народ яе пакутуе,
А разам з ім — і я.
Грызём пытанні спрэчныя —
Гарбацім задарма.
Не, цяжкасці не вечныя,
Бо вечнага — няма.
Ідзе бяда сустрэчная,
Але народ — у сне,
Ён багну небяспечную
Праспіць, не абміне.
І нават калі вынесе
Пакуты на гарбе,
Пятлёю з рэферэндумаў
Задушыць сам сабе.