Не расчароўваў тое,
ў што я веру,
Ад праўды не адводзіў вочы ў бок,
Сваю спіну не падстаўляў я ветру,
І не пайшоў за ўсімі —
Крок у крок.
Магчыма памыляўся я...
Магчыма.
Даводзілася крочыць наўздагад.
Ўсё, што зрабіў ці не я —
За плячыма,
Затое, колькі жыць —
перад вачыма
Не згорблены натоўп, а далягляд.