Прыйдзі ў рэальнасць нашу, суд Эзопаў,
Каб усвядоміў твой прысуд мой нораў.
Як шмат маіх станоўчых недахопаў,
Ды больш маіх адмоўных перабораў.
А за маімі ўсімі «неда» й «пера»
Стаялі колісь людзі, ўчынкі, лёсы.
Вось вам і у дабро святая вера,
А ў выніку памылак хмарачосы.
Навошта суд Эзопаў?
Свой галопіць
За намі следам — наш прысуд суровы.
Усяго свету попелу не хопіць
На нашы вінаватыя галовы.