Жыць немагчыма без праблем
І суб- і аб’ектыўных —
Ці так я сплю?
Ці тое ем?
Пасіўны я?
Актыўны?
Я ж нежанаты —
Мушу я
Жыць харчам выпадковым.
Вось каб была ў мяне сям’я,
Я б жыў на ўсім гатовым.
Жаніўся я!
І мой ты Бог!
Што нарабіў дурны я?
Бо ад праблемаў я знямог,
Душа і цела ные.
Кладуся спаць —
Пазней пары,
Ўстаю —
Цямнютка неба.
То дзецям «нешта» падцяры,
То жонцы «штосьці» трэба.
Яе язык —
То ў гвалт, то ў крык,
Нястомна плешча й плешча.
Да жонкі я крыху прывык,
Ды горш за воцат цешча.
Яна крычыць,
Аж стогне дах,
Аж сам душой галосіш:
— Ты жонку носіш на руках,
Чаму мяне не носіш?
Праблема —
Як без грошай жыць,
Страсаючы капейкі?
«Без грошай жыць —
Як набяжыць»,
Прыдумаў дурань нейкі.
Ёсць грошы!
Зноў праблема?
Так!
Ой, цяжка нам патрафіць,
Бо ціснем грошыкі ў кулак —
Як лепей іх патраціць?
Праблема —
Кніжку выдаць мне,
А выдаў — рэч святая.
Праблема й потым не міне —
Хто кніжку прачытае?
А не чытаюць —
Страх які!
Праблемы тут не бачу,
Мяне б даўно на Салаўкі
Цэнзурнік замантачыў.
Праблемы ёсць
Ці іх няма —
У нас саміх праблема.
Сабе мы —
Воля ці турма,
І ні пры чым сістэма.
Праблемаў воз —
Не пацягну,
Бяда для чалавека.
Эх, пяць разоў
Па сто кульну —
І на праблемы — века.