Каб схамянуць людзей гурток,
Крануў суседа для гамонкі:
— Чаму ты восенню, браток,
Уздзеў кажух, абуў валёнкі?
Адказ пачуўся неўпапад,
І нават выклікаў усмешку:
— Ці ж гэта восень — лістапад?
Снягі і маразы — па плешку!
Хоць снежань на дварэ, хоць май,
Зірні ў акно, на ганак крочы,
Тады на каляндар начхай
І ўсім прагнозам плюй у вочы.