Што трэба ў лёсе? Прамень надзеі,
Агеньчык шчасця — і з імі нас
Не напужаюць гадоў завеі
І не адверне ад мэты час.
І не закрыюць сінь неба хмары,
Душы натхненне не спыне ўзлёт.
І будуць рэзаць крылáмі мары
Няўдач заслону і перашкод.
Прамень... агеньчык... Каб не сурочыць,
Прайшоў я з імі жыццё, лічы.
О як няпроста у цемры ночы
Не даць ім згаснуць, іх зберагчы.