Нявечаць нам душы —
ні час, ні нягоды крутыя,
А словы-атруты,
а погляды-джалы штодня.
У жорсткім жыцці
выжываюць па-большасці тыя,
Хто жорсткасць нясе ў сваім сэрцы,
якое — браня.
І ім праз сумленне ступіць —
лягчэй, чым праз смецце,
Ім ісціна — не перашкода,
хоць мэта — хлусня.
І ценем паўзе
ненажэрная жорсткасць па свеце,
Ды свет уратоўвае тое,
што ёсць на зямлі дабрыня.
Стагоддзі ляцяць, як гады,
гады — як імгненні,
Стагоддзі, гады і імгненні —
гісторыі час.
А хто святкаваць на зямлі будзе —
промні ці цені,
І хто пераможа?
Залежыць ад кожнага з нас.