Для мяне тут кут Эзопаў,
Знакамітасцяў манеж —
Даражэй усіх Амерык,
Даражэй усіх Еўропаў,
Ля Купалавых Акопаў,
Хутар колішні — Рубеж.
Усяго чатыры хаты,
Лапу тут ніхто не ссе,
Ўсе гаспадары тут — хваты,
Кожны працаю багаты,
Маюць прозвішчы-блізняты —
Давідовічы — усе.
Час той дарэвалюцыйны
Быў спрыяльны Рубяжу.
Быў ды сплыў той статус дзіўны —
«Самасційны» і нічыйны.
Лёс далейшы — трагедыйны,
Бела-чорны — праз мяжу.
Сёння тут — спакой застылы,
Невядомы ўсім куток.
Лес прыціх, як птах бяскрылы,
Ды падмуркі, як магілы —
Сэрцу блізкі, сэрцу мілы
Роду нашага выток.