На досвітку звычайна
Не спяць працаўнікі,
Ды салаўі адчайныя
Й фанаты-рыбакі.
Празрыстым ранкам рупяцца
Сяляне ў час жніва
Й зязюлечка-вяшчуніца,
Ды грыбнікоў братва.
І ўсё ж да лыжкі цягнецца
Раней за ўсіх гультай.
Крычыць ён жонцы раніцай:
— Хутчэй паесці дай!