Шчасце не бывае без аблокаў,
А, як рэдка грэе шчасце нас...
Чорнае няшчасце — не далёка,
Прыйдзе ў самы нежаданы час.
Прыйдзе нечакана і — ударыць,
Гулкім болем сэрца апячэ,
У душы нашкодзіць, напачварыць,
А яшчэ... не раз яно яшчэ
Лёс з канца ў канец перасякае,
Як па снезе чорныя сляды...
Шчасце блісне промнем і знікае,
А няшчасце з намі — на гады.