Жыццё жанчыны ўсе
па-свойму мераюць,
Але ў адным яны аднагалосны —
Мужоў не любяць тых,
што ў Бога веруюць,
Жанчынам Пост Вялікі невыносны.
Да сэрца ім
Каноны Богаўгодныя,
Не выпускаюць
грэшных слоў на волю,
Вадзіцу п’юць,
Ядуць адно скаромнае,
У рот не возьмуць граму алкаголю.
Чаму ж мужам сваім
жанкі сакральныя
У думках шлюць
жаночы свой праклён?
Бо тыя устрыманне сексуальнае
Захоўваюць у Пост —
аж сорак дзён.