Дзень — на дзень,
Як пад капірку.
Святы рэдкія не ў лік.
Голад з беднасцю ў прыцірку,
Безвыходнасці тупік.
Вёскі хліпаюць панура,
Захлынаюцца на дне.
У заробкаў — косці й скура,
Пенсіі — што ёсць што не.
І ад успамінаў клятых
Ў горле горычы камяк...
Так бывала ў пяцьдзесятых,
Ну а сёння ў вёсках як?