Іду ў бібліятэку,
нібы ў Храм,
Які і праз вякі
не стане рэтра.
Тут творчасці
асобае паветра —
Духоўнасці адвечнай
Фіміям.
Бібліятэкі з намі
Па жыцці —
Ад самага маленства,
з малалецтва.
І гэты скарб
ратуе чалавецтва
І не дае яму
ў тупік ісці.
Чым больш чытаюць кніг,
тым меней бед,
І менш трагедый
стане на планеце.
Паклон табе,
бібліятэчны свет,
І ўсім, хто прысвяціў
жыццё асвеце!