Скажы, чытач, ці тое я пішу?
Будзь мне замест суддзі, замест Галгофы.
Ці здолеў я крануць тваю душу
Сваёй душой, укладзенай у строфы?
Я ведаю — тут розны падыход,
У кожнага свой густ, патрабаванні.
Паэзія — той незвычайны брод.
Дзе найглыбей шукаюць пераход.
Усходаў паэтычных каласы —
Галоўны скарб, галоўны мой пажытак.
Паэзія жыве ва ўсе часы,
Бо ёй жыве чытач — галоўны крытык.
Ці ёсць ён дзе, загадкавы Парнас?
Другое мне вядома дасканала:
Без чытачоў стрыножыўся б Пегас —
І гэта, як ні што, яднае нас.